پندنامه [۳]

امیدوار ترین مردم کسی است که اگر نقصی در کارش پدید آید، بی تأمل در راه اصلاحش بکوشد (امام علی (ع))

آینده ها بنظر بزرگ جلوه میکنند، ولی وقتی که گذشتند، میفهمیم که ناچیز بوده اند (مترلینگ)

سعادتمند کسی است که، از هر خبط و خطایی که از او سر بزند، تجربه ی تازه بدست آورد (سقراط)

خطا کردن یک کار انسانی است، اما تکرار آن یک کار حیوانی (آناتول فرانس)

عمری چکش برداشتم و بر سر میخی بروی سنگی کوبیدم، اکنون میفهمم که هم چکش خودم بودم، هم میخ و هم سنگ (کافکا)

تاکنون انسان بزرگترین تجربه ها و معارف خود را، از حیوانات ناچیزتر از خود یاد گرفته است (لافونتن)

آنکه مالک خشم خویش نباشد، مالک عقل خویش نیست (امام صادق(ع))

اراده بخودی خود و طبیعی تکمیل میشود، بشرط آنکه تعلیم و تربیت غلط سد راه آن نگردد (فیثاغورث)

اگر دل بخواهد، هزار راه پیدا میکند و اگر نخواهد، هزار عذر و بهانه میتراشد (مثل برنئو)

خشم و غضب را به درگاه انسان های با اراده راهی نیست (سقراط)

برای انسان نعمتی از این بهتر نیست که به تعهدات خود سر تسلیم فرود آورده و مزه عظمت آن را بچشد (داستایوفسکی)

هرکس با عشق الهی متحد شود، اندکی از بهشت را در زمین می آفریند (کاترین پاندر)

آنکه نفس خود را بالاتر و برتر از آنچه هست پندارد، هرگز بسرحد کمال نرسد (فارابی)

اگر آفتی برای عقل باشد، همانا خود پسندی است (ابن مقفع)

به کسی میتوان مرد گفت، که در نکبت و خوشبختی خود را گم نکند (ناپلئون)

برای رسیدن به هویت حقیقی خویش، کافیست خود را، بیرون از خود بنگری (دست نوشته)

اولین و دشوارترین مرحله در تلاش برای انسان بودن، خود بودن است (دست نوشته)

آنچه بر جهل تو سرپوش کرامت مینهد، اصرار بر دانستن نیست، اقرار به ندانستن و عزم بر دانستن است (دست نوشته)

ثانیه ها زمانی شکست را معنا میکنند، که در گذشته هدفمندی را معنا نکرده باشند (دست نوشته)

بدبخت ترین خوشبخت روی زمین کسیست که، بدبختی های گذشته اش را فراموش کند (دست نوشته)